جآي يعتذر و متوقع الغآلي آردو
ما عرف آن حبه في قلبي لذنوبه يغفر
،
جرحني مره و آثنين و بكل مره آنوي آهدو
يرجع قلبي يشآور و لخطآه يستعذر
،
نسيت همومي و جروحي من بعدو
شهور قضيتها معه مو خطآ وآحد يآثر
،
آحزآن و دموع خبيتها في حضنو
و الحسنه للسيئة يوم الزعل تكفر
،
آيام و آوقات عشتها قربو
محد يلومني لو بغيره ما آفكر
،
يجرحني مرآت و يا محلآ على قلبي جرحو
يعتذر بعدها و يحلف بغلآتي و يبرر
،
حتى كلآم الزعل يوم يعصب آخقو
و الله حالتي يوم ورآ يوم تدهور
،
حبيتو يا بشر و طآلبِ من ربي قربو
سآجدِ في دعآئي ما آقول غير ياربي تقدر
،
و آن طآل الزمن و حآل بين قلبي و قلبو
مو مشكله يا وقت آنا ، بنطر
،
من حدود الآرض لين السمآ آبعآد حبو
آعذروني لا شفتو عيوني من ذكر الفرآق تمطر
،
ما نزلت دموعي آلا لآجل تبينلو
عن خوف في القلب عجز به لسآني يخبر
،
فديت قلب آلي عرف عندي قدرو
من سمع كلآمي قآمت خدوده تحمر
،
آنتَ نور حيآتي و آنتَ لعمري ظلو
و آحلامي لآ غبت عنها تكدر
،
خلآص يآ عذآلي من حيآتي حِلُو
هذآ حبيبي و لا مشى ع الصحرآء تِخَضر
،
و جوآب آعتذاراك وآجب عليك من كلآمي تدلو
بس هذآ آنا آلحين قدآمك بخبر
،
آنا لا زعلت و الزعل وش آبي منو
خلنا سوآ و لبكره يا عمري نفكر